De trein stopte in een grote onbekende stad. Ik werd wakker en liep al slaapwandelend de stad binnen denkend aan de geliefde van mijn dromen toen ik haar in één keer zag achter een raam van een oud rood stenen huis wat wel een beetje op een toren leek. Ze glimlachte en klopte op het raam. Mijn hart begon harder te kloppen en ik wist niet meer wat ik moest doen? Was ik aan het dromen of was dit echt, ik probeerde te vliegen en voerde nog enkele andere realiteitscontroles uit om te zien of ik me wel daadwerkelijk in de echte wereld bevond toen er een mooie dame gekleed in een lange rode jurk met een glimlach op haar gezicht en een glas champagne in haar hand de deur voor me open deed en me aanbood om haar mee naar binnen te volgen. Ze keek me enkele seconden onderzoekend aan en draaide zich toen om. Haar sensuele blote rug en haar mooie rondingen verleden mij en ik volgde haar poeslief naar boven, ronkend van verlangen, toen ik in één keer aan mijn geliefde dacht en haar vroeg of ze de engelen kende? Ze lachte en vroeg of ik misschien een beetje teveel gedronken had? Waarna ik vertelde dat ik opzoek was naar een mooie dame gekleed in het zwart. O Sitael ik zal je naar haar vertrekken brengen, indien dat je wens is jonge heer, antwoordde ze en keek me toen nogmaals bedenkelijk aan. Ik vroeg me af wat er aan de hand was en waar ik me bevond, hoe kwam het toch dat ik steeds op plaatsen belande die ik niet kende en dat ik in treinen sliep. Misschien had ik wel een beetje teveel gedronken, natuurlijk had ik teveel gedronken en dan, wat maakte het uit, wat kon het me schelen. Heb ik u boos gemaakt meneer vroeg de schone gastvrouw mij, ik zei dat het in orde was, waarna wij een lange wenteltrap beklommen en voor een grote ovalen poort tot stilstand kwamen. Het was een hele mooie poort, het leek wel een vagina maar er stonden ook allerlei astrologische tekens in gegraveerd, het bleek de zodiak te zijn en de planeten. Een lang blauw gordijn met glinsterende gouden sterren erop diende als doorgang. Klein maar fijn zij de dame in het rood en gebood me om door de spleet onder de poort en door het gordijn te gaan. Wat een gekke ingang, komt me toch bekend voor op een bepaalde manier en toch zo onrealistisch, zou zij echt naar de engelen van mijn dromen leiden? Ik kwam binnen in een groot vertrek met kussens op de grond en ronde ovalen spiegels op de muur, een vuur flakkerde in het midden en naast dat vuur stond zij gekleed in een lange zwarte jurk met een blote rug (net als de dame in het rood die mij binnen had gelaten). Ze vroeg me wat mijn wensen waren en wat ze voor mij kon doen om van mijn avond de mooiste avond van mijn leven te maken. Avond, was het al avond? Ik keek naar buiten door één van de ovalen ramen en kwam er achter dat het inderdaad al avond was. De sterren schenen, doch er dreven enkele roze wolkjes voorbij wat me verbaasde, dit torenhuis had mij toch niet zo hoog geleken.

Zie je ze vliegen vroeg de zwarte dame mij waarna ik knikte en naar de roze wolkjes wees. Ze glimlachte en vroeg toen of ik me uit wilde kleden. Ik gehoorzaamde en trok mijn kleren uit waarna ik bij haar op een prachtig bed ging liggen wat ik nauwelijks zag omdat ik een en al oog was voor haar ongelofelijke schoonheid. Toen vroeg de zwarte dame me of ik het fijn vond als ze me verwende. “Natuurlijk”, zei ik en gaf me over aan haar. Ze nam mijn instrument tussen haar warme lippen en liet mij genieten zoals ik nog nooit genoten had. Het leek wel een eeuwigheid te duren en ze wou maar niet stoppen. Ik brandde van verlangen naar haar geheime tuin. Doch zij wou de poort van haar paradijs niet voor mij openen. Ze zei dat het niet mogelijk was. Kijk en geniet zei ze, terwijl ze haar mooie billen en de uitdagende ingang die zich daartussenin bevond aan mij liet zien. Ik kon er niet meer tegen en zei: “Ik wil je nemen”. Nee, zei ze, maar als je wil kan ik wel een andere dame oproepen. Waarom de liefde bedrijven met één vrouw als je er twee kunt krijgen? Zo gezegd, zo gedaan. Als bij magie kwam er een tweede vrouw te voorschijn die vol verwachting haar benen opendeed en mij smeekte haar lief te hebben. Terwijl ik haar beminde, voelde ik de grote borsten van de andere vrouw tegen mijn rug. Ze masseerde mijn schouders en sloeg af en toe op mijn billen om me aan te sporen het ritme te verhogen. Ze leerde me haar schone kunsten terwijl de ander hiervan genoot en daardoor actiever aan ons spel begon deel te nemen. Met zijn tweeën lieten ze me het uitschreeuwen van lijden en genot totdat ik met een enorme energiestoot klaarkwam en uitgeput neerviel op de kussens van een mooie grote zetel die bij een open haard stond. Ik werd wakker naast het smeulende vuur, de dames waren verdwenen maar er stond wel een ovalen glazen tafel met een heerlijk ontbijt wat ze voor mij achter gelaten hadden. Ik stond op en keek in een grote Marokkaanse kan om te zien of er koffie in zat? En inderdaad, Sitael had iedere wens vervuld. Alles kan, koffie kan en thee kan, seks met twee vrouwen kan zei ik en kwam er tot mijn grote verbazing achter dat er inderdaad twee vrouwen op de kan stonden. Gek misschien dan toch geen Marokkaanse kan, dacht ik bij mezelf terwijl ik de koffie uitschonk. Nooit had ik zoiets gekend, ik was volledig van de kaart en dacht alleen nog maar aan de vrouwen die mij zoveel plezier hadden geschonken. Vooral aan de vrouw met de dikke borsten en de zwarte haren, de zwarte dame. Ik hield me haar beeld voor de ogen, ze was een Roemeens type met een ietwat agressieve uitstraling, ze had mij ondeugend en met een glimlach aangekeken terwijl ik haar vriendin nam.

Ik wou haar. Heel mijn wezen smachtte naar haar, maar zij was er niet meer. Ik kon alleen nog maar aan haar denken en wilde maar een ding, zij, de zwarte dame, het meisje van plezier, de koningin van de seks en het genot.

Ik sloot mijn ogen en probeerde te slapen in de hoop dat ze terug zou komen om me uit mijn lijden te verlossen. Slapen, ben je gek je bent net koffie aan het drinken, wordt nu eens wakker zei ik tegen mezelf en kwam terug in de realiteit. Waar was ik, waar bevond zich deze toren waarin ik zo vrolijk zat koffie te drinken denkende aan haar die ik niet kon krijgen en zij die mij toch zoveel gegeven had? Ik wist het niet meer en zat verstrikt in mijn eigen leugens, gevangen in een stad zonder naam in het rode torenhuis van mijn verbeelding. Of zat ik niet gevangen en waren dit geen leugens? Ik rende snel naar de poort en glipte door het gordijn om te zien of ik nog naar buiten kon. Ik keek naar omlaag en zag de enorme trap die in een grote spiraal naar beneden leidde waarna ik als een waanzinnige de trap afrende en uitgeput tegen de glazen ingangspoort aanbotste die als bij wonder niet brak maar ook niet open ging. Ik probeerde het handvat maar ook dat hielp niet en mijn angst was dus waar geworden, ik zat opgesloten in een toren, de materie had mij te pakken, ik was in de greep van de zwarte dame. De engel in mij die dit verlangen tot leven had geroepen. Haar die ik zo zeer begeerde en zij die weldra terug zou komen om mij vrij te laten en weer mijn eigen gang te laten gaan. Ik kon niet stilstaan en blijven slapen, dat zou mijn ondergang betekenen, ik moest hier ontsnappen of het haar vriendelijk vragen om mij buiten te laten als ze weer thuis kwam. Of misschien waren er andere mensen in deze toren, natuurlijk waren er andere mensen in deze toren. Onnozelaar, stommeling schreeuwde ik tegen mezelf waarna ik glimlachend naar de honderden deuren langs de trap naar boven keek. Ik stapte de trap op en liep naar het volgende verdiep waar een glinsterende poort me opwachtte, het was een spiegel die het tegenoverliggende raam reflecteerde. Ik klopte voorzichtig op de spiegeldeur die geen deurknop had en ook geen enkele gravering. Ik vroeg me af of het werkelijk een deur was en keek naar mezelf waarna de spiegel verschoof en de deur openging. Ik werd overspoeld door licht en kon niets meer zien toen een zachte warme stem mij op zeer vriendelijke manier mededeelde dat ik maar één stap hoefde te doen om in een onmetelijke afgrond van licht te belanden. Hoe bedoel je vroeg ik? Het is te licht in deze kamer, je zult gelijk naar beneden vallen als je hier binnen loopt, maar mijn deur staat altijd open en sommige dwazen durven naar binnen te lopen. Durf jij het? Durf je mijn lichtende huis binnen te gaan en je volledig aan mij te geven durf jij je over te geven aan het licht en de sprong terug naar huis te maken? Twijfel dan niet en stort je in het niets, zij verlangt naar je, je weet wel wie, je geheime geliefde, ze zit thuis op je te wachten. Leid deze poort naar huis dan, bevindt ik me dan toch in een droom? Wat ben ik blij dat jij er bent, een licht waarin ik mij volledig kan verliezen om uiteindelijk weer thuis te komen.

Mijn droomwereld

Wat een heerlijke ervaring, wat een fijne en erotische droomwereld heb ik toch geschapen, of is het de engel van mijn dromen die deze wereld geschapen heeft?. De witte en de zwarte dame die mijn diepste verlangens verbeelden om daarna weer in het rood weg te vlooien en terug te komen als een zee van stromend bloed die niet in bedwang te houden valt. Ik sprong naar binnen door de deur verlangend naar het eeuwige thuiskomen in de zee van lichtende liefde en begon aan mijn grote reis door, over, onder, boven en in de zee der verbeelding die van de mooiste lichamen gemaakt was en mij steeds verwelkomde in al haar vormen. Het enige wat ik kon doen was mezelf overgeven en dat deed ik. Ik stortte me in haar armen en zonk weg in de zee van licht. Het leek wel of ik bleef springen. De beelden herhaalden zich, ik sprong en ik viel, ik zweefde en ik vloog, ik was aan het dromen geen realiteitscontrole nodig. Ik was thuis ik was weer in dromenland. De wind woei en rozengeur en maneschijn omringden mij. Zij lachten mij toe en vertelden dat het nacht was, dat de sterren schenen en dat de engel die ik verwachte weldra zou verschijnen. Zo geschiede, roze geur en maneschijn verdwenen om enkel haar over te laten. Zij was naakt en doorzichtig als de maneschijn, ze geurde naar rozen en vertelde mij dat rozengeur en maneschijn niet verdwenen waren maar dat zij deel van haar uit maakten en dat zij ze zo weer te voorschijn kon toveren. Wil je rozen geur en maneschijn werkelijk ontmoeten wil je weten wie zij is, wie ik ben, word dan wakker en ervaar. Geniet van dat wat je wenst maar kom achteraf niet bij mij klagen. Rozen geur en maneschijn dat is er om vragen en steeds de zelfde woorden herhalen is kinderlijk, ben je soms verliefd op rozen geur en maneschijn, natuurlijk ben je verliefd op haar, op mij. Ja ik was verliefd op haar en vloog samen met haar dromend van de rozengeur en de maneschijn die wij samen waren, genietend van de vlooiende illusie tussen ons die ons verbond als een energie waarmee wij volledig gevuld werden. Ik voelde haar en zij voelde mij, wij waren als twee baby’s verstrengeld aan elkaar drijvend in het licht van de almachtige baarmoeder. Wachtend tot onze wensen uit zouden komen en onze dromen waar zouden worden. Al genietend vielen wij samen in slaap en droomden de volgende droom in een droom terwijl wij samen naar beneden vielen door het licht naar de duisternis. Ik schrok wakker en schreeuwde dat ze me los moest laten dat ze me niet langer vast hoefde te houden. Het is niet erg liefste, als ik te zwaar ben laat me dan maar vallen, ga terug naar je lichtgevende paleis, wanneer ik lichter geworden ben kom ik je weer bezoeken. Zo geschiede, ze liet me los, de pijn was onverdraaglijk, ik viel dieper en dieper en werd meerdere keren wakker waarna ik me uiteindelijk weer terug in de realiteit bevond. Althans dat hoopte ik, ik gooide de deken van me af en keek rond in mijn kamer.

Mijn boeken en mijn kaarten, mijn beelden en mijn schilderijen stonden allemaal netjes op hun plaats. Een witte maangodin keek mij verlangend aan en een andere dame begroete mij vanuit een schilderij met een roos in haar hand, ze had een kort rood rokje aan en zag er zeer sexy uit. Het waren de dames uit mijn dromen, ik had ze verzonnen en ik zou ze verbeelden, dus stond ik op maakte koffie, rookte een heleboel sigaretten en begon toen met kleien. Ik zette muziek op en danste en dronk terwijl ik aan mijn kustwerken werkte waarna ik zoals gewoonlijk in volledig extase in slaap viel en verder ging met dromen.